بررسی استریولوژیک اثر عصاره هیدروالکلی چای سبز (camellia sinensis) بر بافت کلیه موش به دنبال سمیت القا شده توسط سدیم آرسنیت

هدف: سدیم آرسنیت یک آلاینده زیست محیطی است که با توان تولید رادیکال آزاد می تواند موجب تخریب بافت شود. هدف از این تحقیق مطالعه اثر چای سبز، به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی، بر بافت کلیه در موش های تیمار شده با سدیم آرسنیت بود. مواد و روش ها: موش های نر بالغ نژاد nmri با میانگین وزنی ?± ?? گرم به طور تصادفی به 4 گروه (n=6) کنترل، عصاره چای سبز (mg/kg/day100)، سدیم آرسنیت (mg/kg/day5) و سدیم آرسنیت + چای سبز تقسیم و به مدت 34 روز به صورت دهانی تیمار شدند. بعد از اتمام دوره تیمار، موش ها تشریح، کلیه چپ آن ها خارج، فیکس، برش گیری و پاساژ بافتی شد و با استفاده از روش هایدن هان آزان رنگ آمیزی گردید. با استفاده از تکنیک استریولوژی، حجم کل کلیه، کورتکس، مدولا، لوله های پروکسیمال و دیستال به همراه اپی تلیوم و لومن آن ها، حجم جسمک کلیوی، گلومرولوس، تافت و کاپیلاری، غشا و فضای کپسول بومن و طول لوله پروکسیمال و دیستال مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین نمونه سرم نیز آنالیز شد. داده ها با روش آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و تفاوت میانگین ها در سطح 05/0p< معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج کاهش معنی داری را در میانگین حجم کورتکس، حجم لوله نزدیک و اپی تلیوم و لومن آن، حجم لوله دور و لومن آن، حجم جسمک کلیوی، گلومرول و تافت و حجم فضای کپسول بومن در گروه سدیم آرسنیت نسبت به میانگین آن ها در گروه کنترل نشان داد. میزان کراتینین، اوره و مالون دی آلدئید سرم نیز افزایش معنی داری در گروه سدیم آرسنیت در مقایسه با سایر گروه ها داشت (05/0p<). پارامترهای ذکر شده در گروه سدیم آرسنیت+چای سبز در سطح گروه کنترل نرمال شدند. نتیجه گیری: عصاره چای سبز توانست بسیاری از اثرات نامطلوب سدیم آرسنیت بر بافت کلیه را جبران کند. بنابراین می توان از چای سبز به عنوان یک مکمل در مسمومیت های ناشی از سدیم آرسنیت استفاده کرد.